فروش ویژه تی شرت محرم (طرح عرشیان)
تی شرت آستین بلند عرشیان، طرح ماه محرم امسال با طراحی متفاوت از دیگر طراحی های موجود در بازار ارائه شده. در این محصول از نشانه هایی مانند فرشتگان آسمانی کتیبه های سنتی و دیگر نشانه های عاشورایی استفاده شده که در کنار دو رنگ سفید و قرمز زیبایی خاصی را به کار بخشیده است. در طراحی این کار سعی شده از اسامی ائمه استفاده نشود (به علت مشکلاتی از قبیل شستشو،و دیگر آلودگی هایی که ممکن است موجب بی حرمتی به این اسامی با ارزش شود.) طراحی کار مزین به مصرع زیبای (خیمه ی دل بوی محرم گرفت) می باشد. جنس این تی شرت از پارچه پنبه است که به صورت Free Size ارائه شده است که امیدواریم مورد قبول و رضایت شما عزاداران حسینی قرار بگیرد.
قیمت: 28000 تومان
فروش ویژه تی شرت محرم طرح یا اباعبدالله
تی شرت آستین بلند یا اباعبدالله، طرح ماه محرم امسال می باشد که با طراحی متفاوت از دیگر طراحی های موجود در بازار ارائه شده است. طراحی ظریف و خیره کننده آن که با رنگ قرمز و سفید انجام شده است بسیار چشم نواز است و همچنین وسط طرح با کلمه زیبای (یا اباعبدالله) مزین شده است. جنس این تی شرت از پارچه پنبه است که در سایز های S,M,L,XL ارائه شده است که شما هنگام ثبت سفارش می توانید سایز مورد نظر خود را انتخاب کنید. امیدواریم این محصول مورد قبول و رضایت شما عزاداران حسینی قرار بگیرد.
قیمت: 28000 تومان
فروش ویژه شال محرم طرح یا اباعبدالله
شال یا اباعبدالله، طرح ماه محرم امسال می باشد که با طراحی متفاوت از دیگر طراحی های موجود در بازار ارائه شده است. طراحی ظریف و خیره کننده آن که با رنگ قرمز و سفید انجام شده است بسیار چشم نواز است و همچنین وسط طرح با کلمه زیبای (یا اباعبدالله) مزین شده است. جنس این شال از پارچه پلی استر بسیار با کیفیت است که امید است مورد قبول و رضایت شما عزاداران حسینی قرار بگیرد.
قیمت: 16500 تومان
مهمان
احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.
حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللّه و َالیَومِ الآخِرِ فَلیُکرِم ضَیفَهُ؛
هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد،باید میهمانش را گرامى دارد.کافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص285، ح1
حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَ یَرتَحِلُ بِذُنوبِ أَهلِ البَیتِ؛
میهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد.جامع الاخبار(شعیری) ص 136 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72، ص461، ح14
حدیث (3) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
کُلُّ بَیْتٍ لَا یَدْخُلُ فِیهِ الضَّیْفُ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَائِکَة
هر خانه اى که میهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمى شوند.جامع الأخبار(شعیری) ص 136
حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
لا یَتَکَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَیفِهِ مالا یَقدِرُ؛
هیچ کس نباید بیش از توانش خود را براى میهمان به زحمت اندازد.نهج الفصاحه ص 679 ، ح 2520
حدیث (5) امام رضا علیه السلام :
أَنَّهُ دَعَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ عَلِیٌّ علیه السلام قَدْ أَجَبْتُکَ عَلَى أَنْ تَضْمَنَ لِی ثَلَاثَ خِصَالٍ قَالَ وَ مَا هِیَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ لَا تُدْخِلْ عَلَیَّ شَیْئاً مِنْ خَارِجٍ وَ لَا تَدَّخِرْ عَنِّی شَیْئاً فِی الْبَیْتِ وَ لَا تُجْحِفْ بِالْعِیَالِ قَالَ ذَاکَ لَکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَأَجَابَهُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِب
مردى امیر المؤمنین علیه السلام را به میهمانى دعوت کرد . حضرت فرمودند : مى پذیرم به شرط این که سه قول به من بدهى . عرض کرد : چه قولى اى امیر المؤمنین؟ فرمودند : از بیرون چیزى براى من تهیه نکنى ، حاضرى خانه ات را از من دریغ ننمایى و به زن و فرزندانت اجحاف نکنى. عرض کرد : قبول مى کنم اى امیر المؤمنین . پس على بن ابى طالب علیه السلام دعوت او را پذیرفتند.عیون اخبارالرضا ج 2 ، ص 42 ، ح 138
حدیث (6) امام صادق علیه السلام :
اِبنُ أبى یَعفورَ: رَأیتُ عِندَ أبى عَبدِاللّه علیه السلام ضَیفا، فَقامَ یَوما فى بَعضِ الحَوائِج، فَنَهاهُ عَن ذلِکَ ، و قامَ بِنَفسِهِ إلى تِلکَ الحاجَةِ، و قالَ علیه السلام : نَهى رَسولُ اللّه صلى الله علیه و آله عَن أن یُستَخدَمَ الضَّیفُ؛
ابن ابى یعفور : در خانه امام صادق علیه السلام میهمانى دیدم . روزى او براى انجام کارى برخاست . حضرت به او اجازه ندادند و شخصاً آن کار را انجام دادند و فرمودند : رسول خدا صلى الله علیه و آله از به کار گرفتن میهمان ، نهى فرموده است.
کافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص283، ح1
حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
کَفى بِالمَرءِ إثما أن یَستَقِلَّ ما یُقَرِّبُ إلى إخوانِهِ و کَفى بِالقَومِ إثما أن یَستَقِلُّوا ما یَقرُبُ بِهِ إلَیهِم أخُوهُم؛
انسان را همین گناه بس، که آنچه را که تقدیم برادران میهمان خود مى کند کم شمارد و میهمان را همین گناه بس، که آنچه را که میزبانشان براى آنها فراهم مى کند کم شمارند.
محاسن ص414، ح165
حدیث (8) امام باقر علیه السلام :
إذا دَخَلَ أحَدُکُم عَلى أَخیهِ فى رَحلِهِ فَلیَقعُد حَیثُ یَأمُرُ صاحِبُ الرَّحلِ فَإنَّ صاحِبَ الرَّحلِ أَعرَفُ بِعَورَةِ بَیتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَیهِ؛
هرگاه یکى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جا بنشیند، زیرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از میهمان آشناتر است.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج72، ص451، ح2
حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلضَّیفُ یُلطَفُ لَیلَتَینِ، فَإذا کانَت لَیلَةَ الثالِثَةُ فَهُوَ مِن أَهلِ البَیتِ یَکُلُ ما أَدرَکَ؛
میهمان تا دو شب پذیرایى مى شود، از شب سوم جزو اهل خانه به شمار مى آید و هر چه رسید بخورد.
کافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص283، ح1
حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اِنَّ مِن حَقِ الضَّیفِ اَن یُکرَم وَ اَن یُعِدَّ لَهُ الخِلال؛
از حقوق میهمان است که میزبان او را احترام کند و برایش خلال دندان فراهم نماید.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 285، ح 3
حدیث (11) امام على علیه السلام :
رَأَى أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ حَزِیناً فَقِیلَ لَهُ مِمَّ حُزْنُکَ قَالَ لِسَبْعٍ أَتَتْ لَمْ یَضِفْ إِلَیْنَا ضَیْف
[روزى] امام على علیه السلام غمگین دیده شد علت را از ایشان جویا شدند. فرمودند: چون هفت روز است که میهمانى بر ما وارد نشده است.
مناقب آل ابى طالب(ابن شهر آشوب) ج 2 ، ص 73
حدیث (12) امام صادق علیه السلام :
اِذا اَتاکَ اَخوکَ فَآتِهِ بِما عِندَکَ وَ اِذا دَعَوتَهُ فَتَکَلَّف لَهُ؛
هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذایى که در خانه دارى برایش بیاور و هرگاه او را دعوت کردى در پذیرایى از او خودت را به زحمت بینداز.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 6 ، ص 275 ، ح 6 - محاسن ص 410، ح 138
حدیث (13) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُحِبَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ فَلْیَأْکُلْ مَعَ ضَیْفِهِ
هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با میهمان خود غذا بخورد.
مجموعه ورام ج 2، ص 116
حدیث (14) امام صادق علیه السلام :
اِذا دُعىَ اَحَدُکُم اِلى طَعامٍ فَلا یَستَتبِعَنَّ وَ لَدَهُ فَاِنَّهُ اِن فَعَلَ ذلکَ، کانَ حَراماً وَ دَخَلَ غاصِباً؛
هرگاه یکى از شما به میهمانى دعوت شد، فرزندش را به دنبال خود راه نیندازد که اگر چنین کند، کار حرامى کرده و غاصبانه وارد خانه میزبان شده است.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6 ، ص 270، ح 1
حدیث (15) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلضّیافَةُ اَوَّلُ یَومٍ وَ الثانى وَ الثالثُ وَ ما بَعدَ ذلِکَ فَاِنَّها صَدَقَةٌ تُصَدّق بِها عَلَیهِ؛
میهمانى یک روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهى صدقه محسوب مى شود.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6 ، ص 283، ح 2
حدیث (16) امام على علیه السلام :
ثَلَاثٌ لَا یُسْتَحْیَا مِنْهُنَّ خِدْمَةُ الرَّجُلِ ضَیْفَهُ وَ قِیَامُهُ عَنْ مَجْلِسِهِ لِأَبِیهِ وَ مُعَلِّمِهِ وَ طَلَبُ الْحَقِّ وَ إِنْ قَل
از سه کار حیا نباید کرد: خدمت به میهمان، از جا برخاستن در برابر پدر و آموزگار خویش و طلب حق گرچه اندک باشد.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 69 ، ح 978
حدیث (17) امام صادق علیه السلام :
اَلمَکارِمُ عَشرٌ ، فَإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فیکَ فَلتَکُن... : صِدقُ الَباسِ ، وَ صِدقُ اللِّسانِ ، و َأداءُ الأمانَةِ ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ ، و َإقراءُ الضَّیفِ ، وَ إطعامُ السّائِلِ ، و َالمُکافاةُ عَلىَ الصَّنائعِ ، و َالتَّذَمُّمُ لِلجارِ ، و َالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ ، و َرَأسُهُنَّ الحَیاءُ؛
مکارم ده تاست : اگر مى توانى آنها را داشته باش ... : استقامت در سختى ها، راستگویى، امانتدارى، صله رحم، میهمان نوازى، اطعام نیازمند، جبران کردن نیکى ها، رعایت حق و حرمت همسایه، مراعات حق و حرمت رفیق و در رأس همه، حیا.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 55 و 56 ، ح 1
حدیث (18) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا و َاَقامُوا الصَّلاةَ و َآتَوُا الزَکاةَ و َقَروا الضَّیفَ... ؛
امّتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند...
امالى(طوسى) ص 647 ، ح 1340
حدیث (19) امام رضا علیه السلام:
تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
بحارالانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 347
حدیث (20) امام کاظم علیه السلام :
اِنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله کانَ اِذا اَتاهُ الضَّیْفُ اَکَلَ مَعَهُ وَ لَمْ یَرْفَعْ یَدَهُ مِنَ الْخِوانِ حَتّى یَرْفَعَ الضَّیْفُ یَدَهُ؛
رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگاه میهمان داشتند، با او غذا مى خوردند و دست از سفره و غذا نمى کشیدند، تا آنکه میهمان دست از غذا خوردن بکشد.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 286 ، ح
