حدیث (11) امام صادق علیه السلام :
إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ و َلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّهَ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31
حدیث (12) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلصُّلحُ جائِزٌ بَینَ المُسلِمینَ، إِلاّ صُلحا أَحَلَّ حَراما و َحَرَّمَ حَلالاً؛
صلح میان مسلمانان جایز است، مگر صلحى که حرامى را حلال یا حلالى را حرام کند.
من لا یحضره الفقیه ج3، ص32، ح 3267 {شبیه این حدیث در کافی(ط-الاسلامیه) ج 7 ، ص 413 }
حدیث (13) امام باقر علیه السلام :
قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّى ضَعیفُ العَمَلِ قَلیلُ الصَّلاةِ قَلیلُ الصَّومِ وَ لکِن أَرجو أَن لا آکُلَ إِلاّ حَلالاً و َلا أَنکَحَ إِلاّ حَلالاً: و َأَىُّ جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّةِ بَطنٍ وَ فَرجٍ؟!؛
در پاسخ به کسى که عرض کرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه کم به جا مى آورم اما سعى مى کنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزدیکى نکنم فرمودند: چه جهادى برتر از پاک نگه داشتن شکم و شرمگاه؟!
محاسن ص292، ح448
حدیث (14) امام على علیه السلام :
أَربَعٌ مَن أُعطیَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَیرَ الدُّنیا و َالآخِرَةِ صِدقُ حَدیثٍ و َأَداءُ أَمانَةٍ و َعِفَّةُ بَطنٍ و َحُسنُ خُلقٍ؛
چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: راستگویى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 217 ، ح 4282
حدیث (15) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَال
عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 36
حدیث (16) امام على علیه السلام :
حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَى الْعِیالِ؛
خوش اخلاقى در سه چیز است: دورى کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسایش و رفاه براى خانواده.
مجموعه ورام ج 1 ، ص 90 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63
حدیث (17) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
الْعِبَادَةُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةُ أَجْزَاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلَال
عبادت ده جز دارد که نه جزء آن در طلب روزی حلال است.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 37
حدیث (18) ابن عباس :
کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) إِذَا نَظَرَ إِلَى الرَّجُلِ فَأَعْجَبَهُ فَقَالَ هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ سَقَطَ مِنْ عَیْنِی قِیلَ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ یَکُنْ لَهُ حِرْفَةٌ یَعِیشُ بِدِینِه
هر گاه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مردى نگاه مى کرد و از او خوشش مى آمد مى پرسید: کارى دارد؟ اگر مى گفتند: نه، مى فرمود: از چشمم افتاد. پرسیدند: اى پیامبر خدا چرا چنین است؟ فرمود: براى اینکه مؤمن اگر حرفه اى نداشته باشد با دینش زندگى مى کند (و به نام دین، بار دوش این و آن مى شود)
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 38
حدیث (19) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ مَرَّ عَلَى الصِّرَاطِ کَالْبَرْقِ الْخَاطِف
هر کس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل صراط خواهد گذشت.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 39
حدیث (20) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ بِالرَّحْمَةِ ثُمَّ لَا یُعَذِّبُه أَبَدا
هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 40
حدیث (21) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاء
هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که خواست داخل گردد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 41
حدیث (22) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ کَانَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی عِدَادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُ ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ ؛
اگر کسی با دستش کار کند و روزی بخورد ، در روز قیامت در زمره و گروه انبیا است و خدا ثواب انبیا را به او می دهدَ»
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 42